Autonomia : ทุนนิยมความรับรู้ แรงงานอวัตถุ และการเมืองของการปฏิวัติ

Autonomia: ทุนนิยมความรับรู้ แรงงานอวัตถุ และการปฏิวัติของส่วนรวม ของเก่งกิจ กิตติเรียงลาภเป็นผลงานในภาคภาษาไทยเล่มแรกที่นำพาเราไปรู้จักกับ Autonomia ขบวนการความคิดทฤษฎี ที่เปิดทางไปสู่การศึกษาระบบทุนนิยมในแง่มุมใหม่และการตั้งคำถามถึงความเป็นไปได้ของสังคมคอมมิวนิสต์อีกครั้ง

สินค้าที่เป็นอวัตถุก็คือการผลิตสร้างระบบภาษาสัญญะ ความหมาย อารมณ์ ความรู้สึกและความรู้ “ระบบทุนนิยมเองก็ต้องการพิทักษ์ผลิตผลอวัตถุเหล่านี้ด้วยกฎหมาย” และ “พัฒนาระบบทรัพย์สินทางปัญญาขึ้นมาเพื่อเป็นกลไกในการยึกจับมูลค่าของผลผลิตที่เป็นอวัตถุ” ในแง่นี้กลไกของ “the rule of law” จึงเป็นกลไกสำคัญการพิทักษ์ทรัพย์ส่วนตัว (private property) ในมุมต่างของโลก สำหรับแรงงานในการผลิตอวัตถุก็จะมีลักษณะคล้ายศิลปินด้วยการผลิต “งานบริการที่ผลิตสร้างความรู้สึกงานสร้างสรรค์ทางวัฒนธรรม” งานโฆษณา ฯลฯ

ถ้าจะกล่าวอย่างง่ายๆ แบบหลวมๆ ก็คือ เศรษฐกิจสร้างสรรค์ (creative economy) ด้วยสภาวะทางเศรษฐกิจแบบเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ก็ทำให้คำกล่าวของศิลปิน Joseph Beuys “เราทุกคนคือศิลปิน” กลายมาเป็นการดำรงชีวิตในโลกทุนนิยมด้วยสภาพแบบนี้ก็ทำให้ “หมดเวลาที่ศิลปินจะอ้างตัวเป็นผู้สร้างสรรค์แต่เพียงกลุ่มเดียว หมดเวลาที่ศิลปินจะแยกตัวเองออกจากการเรียกร้องความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ”