ดาวา การแสวงหาของสุนัขจรจัดในภูฐาน

ดาวา สุนัขสีเหลืองอมน้ำตาล ขนรุ่งริ่งเกาะเป็นก้อน ดูมอมแมมไปทั้งตัวเขารอดตายจากโรคเรื้อนสุนัขที่เป็นอยู่นาน ดาวาไม่เหมือนหมาจรจัดทั่วไป เขาเข้าใจภาษามนุษย์มุ่งมั่นสู้ชีวิต จนได้เป็นหัวหน้านำหมู่หมาเห่าหอน ที่เขาได้เป็นผู้นำไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เขาใฝ่ฝันที่จะเป็น ทำงานหนัก ฝึกฝนทักษะที่ตนมีจนกลายเป็นศิลปะ สุนัขหลายตัวยืนยันว่า ดาวาเกิดมาเพื่อเป็นผู้นำ

 

ในวันนี้ ดาวาเฒ่าปลดระวางตนเองเขานั่งมองเมืองทิมพูจากเนินสูงของวัดจันกังคาด้วยสายตาเหมือนปู่ตามมองลูกหลานห่วงใยแต่ไม่ผูกพันมองด้วยปัญญาปล่อยวาง..เมืองต้องเติบใหญ่ไปอย่างที่จะต้องเป็น..