เพลงรำลึกบาป

บันทึกของบาทหลวงรูปหนึ่ง ซึ่งเดินทางไปโปรดหญิงชราใกล้ตายที่ชนบทห่างไกล แล้วจำต้องรับเด็กสาวกำพร้าตาบอดมาอุปการะ ทั้งที่ฐานะครอบครัวของเขาก็ไม่พร้อมนัก ด้วยมีลูกชาย-หญิงของตนอยู่แล้วถึงห้าคน  ภาระในการดูแลคนพิการที่เพิ่มขึ้นสร้างความขุ่นเคืองให้ภรรยาของเขาเป็นอย่างยิ่ง กระนั้นบาทหลวงผู้นี้ก็ยังเพียรพยายามที่จะสอนให้เด็กสาวตาบอดรู้จักสี แสง เงา และเรื่องราวต่างๆของโลกใบนี้  ความทุ่มเทที่เขามีต่อเด็กสาวตาบอดนั้น เปรียบประหนึ่งคนเลี้ยงแกะที่ละทิ้งแกะทั้งฝูงของตนเพียงเพื่อออกตามหา ‘ลูกแกะหลงทาง’ แค่ตัวเดียว

เพลงรำลึกบาป นวนิยายขนาดสั้นสุดท้าทายของอ็องเดร ฌีด นักประพันธ์รางวัลโนเบลปี 1947 ผู้มีผลงานอันส่งอิทธิพลต่อนักเขียนชื่อดัง อาทิ อัลแบรต์ กามูส์, ฌ็อง-ปอล ซาร์ตร์ และงานเขียนของเขายังถูกศาสนจักรประกาศให้เป็นหนังสือต้องห้ามในยุคหนึ่งอีกด้วย

บางส่วนจาก ‘คำกล่าวตาม’ โดย อติภพ ภัทรเดชไพศาล เขียนว่า

…ด้วยแนวคิดแบบลัทธิโรแมนติกและความเชื่อว่าด้วยภาษาแห่งทวยเทพนี้เอง ที่ทำให้ตัวละครบาทหลวงในเรื่อง La Symphonie Pastorale ของ André Gide ครุ่นคิดขณะตอบคำถามของเด็กสาวตาบอด ว่าเสียงเพลงของเบโธเฟนในท่อน ‘ฉากริมลำธาร’ นั้น แท้จริงแล้วย่อมไม่เป็นสิ่งเดียวกับ ‘ฉากริมลำธาร’ ในชีวิตจริงของมนุษย์  เพราะสำหรับเขาแล้ว เสียงเพลงของเบโธเฟนนั้น “วาดภาพโลกเราไม่ใช่อย่างที่เป็นจริง แต่ในแบบที่มันควรจะเป็น” ต่างหาก…