ประวัติศาสตร์ความบ้าคลั่ง

 ในศตวรรษที่ผ่านมา ผู้ป่วยที่ป่วยทางจิต ไม่ว่าจะถูกกักขังหรืออยู่ในความดูแลของครอบครัว มักได้รับการปฏิบัติที่ไม่ดี ผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในสถาบันจะถูกกักขังในสภาพที่ทรุดโทรม ผู้ป่วยหลายคนถูกล่ามโซ่ไว้เป็นเวลาหลายปี แพทย์ชั้นนำได้เสนอแนะและนำวิธีการรักษาที่น่ารังเกียจและน่าตกใจหลายวิธี ซึ่งถือว่าน่าตำหนิในยุคปัจจุบัน มาใช้เพื่อป้องกันอาการวิกลจริตและรักษาจิตใจ วิธีการรักษา ได้แก่ การปล่อยเลือด ยาอาเจียน การขับถ่าย และ "การทำให้ศีรษะเย็นลง" การทำให้กะโหลกศีรษะพองด้วยยาที่มีฤทธิ์แรง ซึ่งแพทย์ชั้นนำแนะนำ ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายจนกระทั่งศตวรรษที่ 19 เพื่อรักษาผู้ที่มีจิตใจไม่ปกติ ผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงด้านการรักษาอาการวิกลจริตมักแนะนำให้ใช้การข่มขู่ ความกลัว และความหวาดกลัว และตลอดศตวรรษที่ 18 และ 19 แพทย์ได้ค้นหาวิธีที่เหมาะสมในการทำให้เกิดความกลัวในระดับที่ถูกต้องในการรักษา นอกจากนี้ ยังมีการทำหัตถการต่างๆ ที่แพร่หลาย มักทำให้พิการ และไม่สามารถย้อนกลับได้ เพื่อป้องกันหรือรักษาอาการวิกลจริต