ตาผมเป็นต้นเชอร์รี่

คนเราจะไม่มีวันตาย ตราบใดที่ใครคนหนึ่งยังรักเรา

 

โตนีโน่อาจจะโชคดีกว่าเด็กอีกจำนวนมาก เพราะแม้ว่าเขาจะใช้ชีวิตประจำวันในเมือง อยู่บ้านซึ่งเป็นอพาร์ตเม้นท์ ซื้อของในห้างสรรพสินค้า ไปโรงเรียนในเมือง แต่โตนีโน่ก็มีตากับยายในชนบท ตากับยายซึ่งไม่เหมือนตากับยายของใครเลย
ตากับยายนี่เองที่เป็นโลกใบใหญ่อีกใบหนึ่งของเขา โลกที่มีความมหัศจรรย์มากมายให้เรียนรู้ มีสิ่งเล็กๆมากมายให้สัมผัส

 

ช่วงเวลาที่ได้ไปอยู่บ้านตากับยายกลายเป็นเวลาพิเศษในชีวิตของเขา แม้เรื่องสนุกที่บ้านตาจะกลายเป็นเรื่องตลกที่ทำให้เพื่อนๆหัวเราะเยาะ และทำให้เขากลายเป็นตัวประหลาด แต่โตนีโน่ก็รู้ว่า สิ่งที่ตากับยายให้เขานั้นเป็นสิ่งที่จะเติบโตอยู่ในตัวเขาอย่างไม่มีอะไรมาทดแทนได้

โดยเฉพาะบทเรียนสุดท้าย ที่ใครๆคิดว่าเป็นสิ่งที่ทำให้คนเราเจ็บปวดได้มากที่สุด โตนีโน่ก็สามารถผ่านมาได้อย่างดีที่สุดเท่าที่เด็กคนหนึ่งจะทำความเข้าใจมันได้ - และอาจจะมากกว่าที่ผู้ใหญ่สักคนจะเข้าใจด้วยซ้ำ