หนังแนบเนื้อ รวมบทความวิจารณ์ภาพยนตร์

วัฒนธรรมแห่งชะตากรรมบนพื้นที่ชีวิตของมนุษย์และแผ่นฟิล์ม

"รอยจารึกของเรื่องราวที่ตอกสลักไว้ในวัฒนธรรมแห่งชะตากรรมอันไม่รู้จบ"

'หนังแนบเนื้อ' คือผลรวมแห่งจริตในภาพสะท้อนของหนังบนถนนสายยาวไกลที่ส่องประกายให้แก่นัยที่กระจัดกระจายของชีวิต...มันคือแผ่นภาพของแสงเงาอันต่อเนื่องที่เคลื่อนไหวไปเบื้องหน้าด้วยลมหายใจของความตระหนักรู้...

ชีวิตของผมเรียบรู้จากหนังในประเด็นแห่งผัสสะที่มากมาย ผ่านผัสสะแห่งโลกกว้างทางความรู้สึก...ที่ผนึกเข้ากับตัวตนมราเปิดหัวใจรับเอาสิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นทุกข์หรือสุข...ดีหรือร้ายให้เข้ามาสู่กับดักของชีวิตเสมอ

 

ภาวะเช่นนี้คือความชิดใกล้แห่งประสบการณ์ที่ปะทุเป็นพลังต่อกายและใจเสมอ ทุกครั้งที่ผมได้มีโอกาสสร้างสายสัมพันธ์แห่งมิตรภาพกับหนังในแต่ละเรื่อง...เราพูดคุยเงียบๆ บ่นว่าถึงชะตากรรมและแอบหวังถึงความหวังบนความคิดฝันที่ทั้งร้อนระอุและละเมียดละไม ผมรู้สึกอยู่เสมอในส่วนลึกของหัวใจ...รู้สึกอยู่ทุกขณะในพื้นผิวของกายร่าง ทั้งหมดในสิ่งทั้งหมดคือสถานะของความเป็นปัจเจกที่บอกกล่าวถึงความเป็นมนุษยภาพอันถาวรของโลกทั้งโลก

 

ชีวิตมักเป็นเช่นนี้! และหนังก็มักเป็นเช่นนั้น! เนื้อหาสาระของมันล้วนคือบทเรียนที่มีคุณค่าของการก่อร่างสร้างชีวิต...เป็นฐานรากอันนติดแน่นที่ดำรงอยู่กับความหวังดีนานา...โดยไม่เปลี่ยนแปร

 

"เราคือความหมายระหว่างกัน...ขณะที่เคราของพ่อถูไถไปบนแก้ม เมื่อยามเด็กของผม...นั่นหมายถึงวาส เรากำลังจะออกเดินทางไปดูหนังด้วยกัน" และนั่นคือบทเริ่มต้น...จากหนังที่แนบเนื้อ...เพื่อมาสู่การกลายเป็น...หนังสือในมือแห่งจิตวิญญาณ...ของคนรักหนังที่เจียมเนื้อเจียมตนเล่มนี้