เด็กชายใต้ผืนดิน

 

นวนิยายสายนัวร์ขนาดสั้นสองเรื่องจากผู้เขียน "ฤดูหนาวเมื่อเราพราก"

ชายหนุ่มสองคน ณ เส้นขอบของชีวิต คนขับแท็กซี่ผู้มีหลุมลึกอันปวดร้าวในอดีตที่ไม่สามารถปีนกลับขึ้นมาได้ ชีวิตสามัญสิ้นสูญ มีเซ็กส์อันไร้ความรู้สึกไปวันๆ กับหญิงสาวผู้ด้านชา  ส่วนอีกคนเป็นชายเร่ร่อนไร้บ้าน อาศัยอยู่ใต้สะพาน ในสภาพจิตใจที่เราไม่อาจจะรู้ได้ว่าความจริงเป็นเช่นไรกันแน่ แม้จะมีแมงมุมมาบอก 

 'เด็กชายใต้ผืนดิน'  คือผลงานนวนิยายเรื่องที่ห้าของผม ส่วน 'เสียงแมงมุมบอก' ซึ่งเขียนขึ้นก่อนหน้านั้นคือเรื่องที่สาม และเป็นนวนิยายขนาดสั้นเรื่องแรกที่ผมเผยแพร่สู่สาธารณะ ผลงานทั้งสองนี้ จริงอยู่ว่าในแง่เนื้อหาต่างเป็นเอกเทศ ไม่มีส่วนใดเชื่อมโยงกัน แต่เมื่อนำมาเรียงต่อกันเช่นนี้ ก็ทำให้ผมฉุกคิดอะไรได้หลายอย่าง โดยทรรศนะส่วนแล้ว แม้ว่าเนื้อหาจะมุ่งสู่ทิศทางต่างกัน แต่ผมรู้สึกว่าผลงานทั้งสองต่างสะท้อนให้เห็นถึงตัวตนแท้จริงของผมอย่างชัดเจน ด้วยลักษณะรูปแบบที่ต่างกันไป

FUMINORI  NAKAMURA

 Akutagawa Prize ประจำปี 2005 

เวลาอ่านงานเขียนของฟูมิโนริ นากามูระ เราจะรู้สึกเหมือนอยู่ในห้องปิดตายมืดสนิท กลิ่นสาบสางของความรุนแรง ความกดดัน การกลั่นแกล้ง ภาวะจนตรอก ความเจ็บปวด โชยกรุ่น  คราบความโหดร้าย การกดขี่ข่มเหง การเอาเปรียบ การเหยียดหยาม ความดิบเถื่อน เหนียวเหนอะ 

 แต่ในความมืดเหล่านี้ มักจะมีประกายแสงเล็กๆ ที่ส่องสว่างอยู่ บางครั้งริบหรี่ แต่ไม่เคยดับหรือหายลับไปนานนัก ในเล่มนี้ประกอบด้วยนวนิยายขนาดสั้นสองเรื่อง เรื่องของชายหนุ่มสองคน เรื่องหลังเป็นงานเขียนที่ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรก เรื่องแรกเขียนทีหลัง และได้รับรางวัลใหญ่ทางวรรณกรรมของญี่ปุ่น ไม่ว่าคุณกำลังต้องการเติมความนัวร์ในชีวิต หรือกำลังมองหาแสงเล็กๆ ที่ช่วยชุบชูใจ 'เด็กชายใต้ผืนดิน' คือหนังสือที่ไม่ควรพลาด