ฝนสีแสดแดดสีเทา คือ หนึ่งในหนังสือที่ดีที่สุดของปีนี้ที่ผมได้อ่าน ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจและน่าเศร้ามากที่มีคนอีกมากมายไม่รู้จักหนังสือเล่มนี้
ฝนสีแสดแดดสีเทาเป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นแนวทดลองที่เขียนโดย ทิสัยชัย เจริญ ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์ออลเวย์ กล่าวคือ มันอาจจะไม่ใช่เรื่องสั้นในแบบที่ใครหลายคนคุ้นเคยนัก ซึ่งฝนสีแสดฯ ออกจะเป็นหนังสือแนวบทวิเคราะห์บทวิพากษ์สังคมเสียมากกว่า ที่ถูกนำมาเรียบเรียงและนำเสนอให้เข้าใจง่าย
สาเหตุหนึ่งที่ทำให้หนังสือเล่มนี้มีความสนุก น่าสนใจ อ่านไปร้อง “อื้อหือ” แทบทุกบทก็คือ การที่มันหยิบยกเรื่องใกล้ตัวในชีวิตปรจำวันของคนไทยเรา สิ่งแวดล้อมรอบตัว ที่ทุกคนรู้จักกันดี
บทชีวิตที่ถูกวิพากษ์
เนื้อเรื่องของหนังสือเล่มนี้อย่างที่กล่าวไป มันคือเรื่องสั้นเชิงวิพากษ์
วิพากษ์อะไร?
ผมค้นพบว่ามันคือบทวิพากษ์ชีวิต วิพากษ์สังคม ทั้งพนักงานกินเงินเดือน ขอทาน ความรัก ครอบครัว รวมถึงเรื่องความรู้สึก และอีกหลาย ๆ อย่างที่ถูกถ่ายทอดออกมา อาจจะเป็นเรื่องบางเรื่องที่เรามองข้ามไป การตัดสินใจที่ทำให้เรานึกเสียใจทั้งชีวิต เช่น การคิดจะบอกรักใครสักคน หรือการทำบางอย่างเพื่อคนที่สุดรัก
แต่ถึงแม้ว่าเรื่องที่กล่าวมาจะดูเป็นเรื่องใกล้ตัวและเรา น่าจะ รู้จักดีอยู่แล้วก็จริง แต่กลับกลายเป็นว่า ผู้เขียนสามารถนำเสนอเรื่องพวกนี้ในอีกแง่มุมนึงให้มันน่าสนใจมากยิ่งขึ้น อารมณ์คงใกล้เคียงกับการที่เราอ่านงานของนิ้วกลมกระมัง
แง่มุมที่ถูกสรรค์สร้างออกมาไม่รู้จบ
ในฐานะที่ตัวเองดำรงตนในสายงานเขียนหนังสือเหมือนกัน ผมต้องขอซูฮกผู้เขียนหนังสือเล่มนี้สำหรับการหาวิธีถ่ายทอดเรื่องราวในแต่ละบทแต่ละเรื่องได้ไม่ซ้ำกันเลย (ซึ่งทำให้ฝนสีแสดฯ ดำรงความสดใหม่เสมอ ตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้าย)
กล่าวคือ ขณะที่บทนึงเป็นลักษณะเรื่องเล่า อีกบทเป็นลักษณะการบรรยายแบบวรรณกรรม หรืออีกบทเป็นวลีกวี หรือบทบรรยายเชิงเปรียบเทียบ อย่าง บทตอนที่ชื่อว่า “ร้านสะดวกซื้อ” ใช้เทคนิคการบรรยายด้วยเวลาและสถานที่ ในการบรรยายสถานที่เดิม เวลาเดิม บุคคลเดิม แต่บรรยากาศและความสัมพันธ์ของบุคคลที่เปลี่ยนไป ทำให้คนอ่านเกิดอิมเพลสชั่นอย่างรุนแรงเลยทีเดียว
อีกเรื่องหนึ่งที่ต้องยกย่องและขอขอบคุณสำนักพิมพ์ออลเวย์เลยก็คือ รูปเล่มที่ทำออกมาดีมาก ๆ รูปถ่ายสวยที่ประกอบในแต่ละเรื่องราว โปสการ์ดแถมท้ายเล่ม และปีกปกหนังสือสุดอลังการ ทำให้หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ดีทั้งภายในและภายนอกเลยจริง ๆ
ถ้าคุณคิดจะหาหนังสือดี ๆ อ่านสักเล่มทั้งเพื่อศึกษา ผ่อนคลาย หรือเพื่อความบันเทิง “ฝนสีแสด แดดสีเทา” เป็นหนังสืออีกเล่มที่มีความครบถ้วนของเนื้อหาอยู่ในนั้น และผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า จะได้อ่านงานดี ๆ แบบนี้ครั้งหนึ่ง