วิทยาศาสตร์แห่งความเหงา

ความเหงาเป็นสิ่งสากล…

อาจจะบ่อยหรือไม่บ่อย มากหรือน้อย แต่เชื่อว่าในชีวิตของทุกคนต้องเคย ‘เหงา’

แต่รู้ไหมว่าความเหงาไม่ใช่เรื่องของคนเมืองยุคใหม่เท่านั้น แต่ความเหงาอยู่กับเรามาแต่บรรพกาล ก่อนหน้าที่มนุษย์จะวิวัฒนาการมาเป็นมนุษย์อย่างทุกวันนี้เสียอีก

อย่างที่เรารู้กันว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคม ความเหงาจึงเรียกได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตมนุษย์

และที่จริง – หากปราศจากความเหงา, มนุษย์ก็อาจไม่เป็นมนุษย์อย่างที่เราเห็นก็ได้ เพราะความเหงามีส่วนสำคัญทำให้มนุษย์รอดชีวิตจากภยันตรายต่างๆ มาได้ ความเหงาดึงดูดมนุษย์ให้อยู่รวมกลุ่ม และการอยู่รวมกลุ่มนั้นเองที่ทำให้เรามีอำนาจต่อกรกับพลังของธรรมชาติมาได้

ผู้เขียน จอห์น ที. คาชิออปโป จากมหาวิทยาลัยชิคาโก จะพาเราไปทำความรู้จักกับ ‘ความเหงา’ ลึกซึ้งลงไปถึงแก่นของมัน ผู้เขียนศึกษาความเหงาในแง่วิทยาศาสตร์และประสาทศาสตร์มานานหลายสิบปี หนังสือเล่มนี้เรียกได้ว่าเป็นงานบุกเบิกการศึกษาเรื่องความเหงาเล่มแรกๆ ของโลกก็ว่าได้

“วิทยาศาสตร์แห่งความเหงา” จะทำให้คุณเข้าใจความเหงาอย่างลึกซึ้งยิ่งกว่าแค่ความรู้สึก

• หนึ่ง เดียวกายในสังคมโลก
• สอง ตัวแปร การควบคุม และบังเหียนที่ยืดหยุ่น
• สาม สูญเสียการควบคุม
• สี่ ยีนเห็นแก่ตัว สัตว์สังคม
• ห้า ความสากลและความเฉพาะตัว
• หก การสึกหรอของความเหงา
• เจ็ด สายใยแห่งความเชื่อมโยง
• แปด สิ่งมีชีวิตที่ขาดสังคมไม่ได้
• เก้า รู้จักตัวเอง มิใช่ใครอื่น
• สิบ ขัดแย้งโดยธรรมชาติ
• สิบเอ็ด ความขัดแย้งในธรรมชาติ
• สิบสอง การปรับตัว 3 แบบ
• สิบสาม ทำให้ถูกต้อง
• สิบสี่ พลังของสายสัมพันธ์ทางสังคม