อเมริคา (ชายผู้สาบสูญ)

อเมริคา (ชายผู้สาบสูญ) หรือ AMERIKA (Der Verschollene) ผลงานของฟรันซ์ คาฟคา นักเขียนชาวเช็กผู้ยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษที่ 20 เขียนขึ้นระหว่าง ค.ศ.1911 ถึง ค.ศ.1914 เป็นนวนิยายเรื่องแรกแต่คาฟคาเขียนไว้ไม่สมบูรณ์ หลังจากที่คาฟคาถึงแก่กรรม มักซ์โบร็ท เพื่อนสนิทของเขาได้นําเนื้อหามาจัดลําดับบทใหม่และนําออกตีพิมพ์ในปีค.ศ.1927 ตั้งชื่อว่า Amerika แต่ภายหลังพบว่าคาฟคาได้ตั้ง ชื่อนวนิยายเรื่องนี้ไว้ว่าชายผู้สาบสูญ หรือชื่อภาษาเยอรมันคือ Der Verschollene

 

คาร์ล รอสมันน์ เด็กหนุ่มชาวเยอรมันอายุ 16 ปีถูกพ่อแม่ส่งตัวข้ามน้ำข้ามทะเลเพื่อหนีเรื่องอื้อฉาวไปยังประเทศอเมริกา โดยหวังว่าการ เริ่มต้นใหม่บนดินแดนทันสมัยและร่ํารวยแห่งนี้จะทําให้เขามีชีวิตที่ดีขึ้น ขณะที่เรือกําลังเทียบท่ามหานครนิวยอร์ค คาร์ลได้พบกับช่าง เครื่องของเรือผู้น่าสงสาร ในเหตุการณ์ที่เขากําลังช่วยต่อสู้เรียกร้องความเป็นธรรมให้ช่างเครื่องนั้น ทําให้คาร์ลได้พบกับลุงแท้ๆของตน ชื่อว่ายาคอบ ซึ่งมีตําแหน่งเป็นถึงวุฒิสมาชิกการได้พบและอยู่อาศัยกับลุงยาคอบนั้นทําให้คาร์ลกลายเป็นคนโชคดีโดยแท้ลุงดูแลเขา อย่างดีตามใจทุอย่างจ้างครูมาสอนภาษาอังกฤษถึงบ้าน ส่งเสริมให้เรียนดนตรีและคอยสอนเรื่องธุรกิจกับชีวิตให้เสมอ

 

แต่แล้ววันหนึ่งการที่เขาไม่เชื่อฟังลุงทําให้เขาถูกขับไล่ออกจากบ้านไปเผชิญโชคชะตาด้วยตนเอง ระหว่างทางคาร์ลเข้าพักในโรงแรม ร่วมห้องกับนายเดอลามาร์ชและนายโรบินสัน คู่ซี้พเนจรชวนคาร์ลไปหางานทํา แต่เขาก็ถูกคนทั้งสองกลั่นแกล้งและเอาเปรียบจนต้อง หนีในที่สุด เมื่อได้งานที่โรงแรมก็ถูกไล่ออกเพราะมีปัญหากับผู้มีตําแหน่งสูงกว่าในโรงแรม โชคชะตานําเขากลับมาพบกับเดอลามาร์ช และโรบินสันอีกครั้ง หนนี้ทั้งสองชักชวนคาร์ลมาทํางานและพักอาศัยกับสตรีผู้ร่ํารวยนามว่าบรูเนิลดา ที่นั่น คาร์ลต้องรับใช้และอยู่อย่าง ไร้ศักดิ์ศรีและแล้วคาร์ลก็มีโอกาสได้ทํางานกับคณะโรงละครกลางแจ้งโอคลาโฮมา ณ ที่นั่น ไม่มีผู้ใดทราบว่าบทสรุปว่าชีวิตของคาร์ล รอสมันน์จะดําเนินต่อไปเช่นไร

คาฟคาเขียนเรื่องนี้ด้วยอารมณ์เล่าที่แสดงความโดดเดี่ยว ไร้อํานาจ แปลกแยก สับสน และเป็นเหยื่อของเหตุการณ์ในที่นี้คือเด็กหนุ่ม ชาวยุโรปคนหนึ่งที่ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ประเทศอเมริกา ในตอนแรกเขาได้รับโอกาสและการยอมรับจากสังคม แต่ไม่นานเด็กหนุ่มที่ยึดมั่น ในแนวทางชีวิตดั้งเดิมและการไม่เข้าใจความเป็นจริงที่เขากําลังประสบอยู่ทําให้เขาขาดความสัมพันธ์กับคนในสังคมและเพิกเฉยต่อ แนวปฏิบัติของสังคม สุดท้ายจึงถูกขับไล่ บีบให้กลายเป็นคนนอกและผลักไสให้ตกต่ําลงซ้ําแล้วซ้ําเล่า