ใบไม้ร่วง : 秋 : Autumn

วรรณกรรมตะวันออก_อมตะ ไตรภาค ชุด “บทเพลงแห่งกระแสเชี่ยว”
เขียนโดย ปาจิน นักเขียนหัวก้าวหน้าของจีน

“ใบไม้ร่วง” เป็นเรื่องราวหลักของเจี้ยซิน และเจี้ยหมิน
เมื่อพี่ชายใหญ่อย่างเจี้ยซินยังคงหม่นหมองครองทุกข์ ยังคงสยบยอมต่อความเป็นไปในครอบครัว ยังคงทำหน้าที่ลูกหลานที่ดี ที่ต้องเคารพเชื่อฟังญาติผู้ใหญ่ ทั้งๆที่เขาต้องสูญเสียภรรยาและลูกไปจากการกระทำของญาติผู้ใหญ่ แต่เขาก็ยังสยบยอมต่อชีวิต เพราะเขาเชื่อว่าโชคชะตากำหนดมาเช่นนั้น

แต่สำหรับเจี้ยหมิน น้องชายคนรองของเขา กลับไม่คิดเช่นนั้น เพราะเจี้ยหมินเชื่อว่าโชคชะตากำหนดคนไม่ได้ เราต่างหากที่จะกำหนดชีวิตเราเอง เจี้ยหมินแข็งกร้าวและสู้อย่างเต็มที่กับความเป็นไปในตระกูลเก่าแก่นี้ เจี้ยหมินและมิตรสหายของเขา เขามิได้ต่อสู่กับบุคคล แต่กำลังต่อสู้กับระบบที่ฟอนเฟะ ระบบที่ใกล้จะตาย แต่ยังไม่ยอมตาย พวกเขาอาจไม่มีชัยเหนือระบบ ไม่สามารถโค่นล้มระบบนี้ได้ แต่พวกเขาจะไม่เดินตามเส้นทางสายนี้ ปล่อยให้มันล้มหายสิ้นสุดไปกับคนยุคเก่า…

และยังกล่าวถึงความรักของเจี้ยหมินกับฉิน ที่ไม่ได้เป็นเพียงความรักของหนุ่มสาว แต่เป็นความรักที่ทรงพลัง เพราะเป็นรักที่แฝงไปด้วยความเท่าเทียมของมนุษย์… เป็นรักที่ยิ่งใหญ่เกินคำบรรยาย

ไม่ว่าจะเป็นฤดูใบไม้ร่วง หรือใบไม้ผลิ…และไม่ว่าจะฤดูกาลไหน ๆ โลกยุคใหม่เป็นโลกของพวกเขา คนหนุ่มสาวตลอดกาล…

นารียา : แปล