สวนสนุกแห่งการลงทัณฑ์ รักในฝันของฝางซือฉี

นิยายสุดสะเทือนใจที่เขียนขึ้นจากเค้าโครงเรื่องจริง บอกเล่าผ่านประเด็นความสัมพันธ์ต้องห้ามระหว่างครูกับลูกศิษย์ การล่วงละเมิดทางเพศ การใช้ความรุนแรงต่อผู้หญิง รวมไปถึงการตั้่งคำถามถึงสิทธิและบทบาทของเพศหญิงในสถาบันครอบครัวด้วย

ฝางซือฉี เด็กสาววัย 13 ปีหน้าตาสวยราวตุ๊กตากระเบื้อง เธออาศัยอยู่ในครอบครัวที่มีฐานะในคอนโดฯ ที่เมืองเกาสง เธอและเพื่อนสนิทของเธอ หลิวอี๋ถิง ทั้งสองต่างหลงใหลในการอ่านหนังสือ แล้วพวกเธอก็ได้พบกับเพื่อนบ้านครอบครัวใหม่นำโดย หลี่กั๋วหัว อาจารย์สอนพิเศษภาษาจีนวัยกลางคน ผู้เชี่ยวชาญรอบรู้ในงานวรรณกรรมจนเด็กสาวทั้งคู่ชื่นชม วันหนึ่งอาจารย์หลี่อาสาที่จะเป็นครูสอนพิเศษโดยให้ฝางซือฉี เขียนเรียงความมาให้เขาตรวจทุกสัปดาห์ที่ห้องของเขา โดยหารู้ไม่ว่านั่นจะเป็นจุดเริ่มต้นของ 5 ปีแห่งการข่มขืน บังคับให้เธอสมยอมในฐานะชู้รักด้วยความสัมพันธ์แบบครูกับลูกศิษย์ ล่อลวงว่าสถานที่ที่เธออยู่คือสวนสนุกอันเต็มไปด้วยรักแท้ จนกระทั่งจิตใจของเด็กสาวแตกสลายไม่เหลือชิ้นดี...

 

การกระทำชำเราของอาจารย์ต่อศิษย์เป็นประเด็นที่เกิดขึ้นบ่อยในสังคม ไม่ว่าจะชาติไหนก็ตาม นิยายเรื่องนี้เลือกตีแผ่ถึงสภาวะทั้งทางร่างกายและจิตใจของเหยื่อที่ไม่ได้รับการปกป้อง ตกเป็นจำเลยให้ทนทุกข์ในสังคมทั้งที่เป็นผู้ถูกกระทำ กลายเป็นว่าคนที่กระทำความผิดกลับลอยนวลได้ การไม่ได้รับคำแนะนำเรื่องเพศอย่างถูกต้อง ช่องโหว่ของระบบการศึกษา สิ่งเหล่านี้ล้วนส่งผลมาถึงตัวเหยื่อเองทั้งทางตรงและทางอ้อม

จุดเด่นอีกประการของนิยายเล่มนี้คือผู้เขียนใช้วิธีการเล่าเรื่องที่มีความสลับซับซ้อน ซึ่งเธอได้รับอิทธิพลจากวรรณกรรมระดับโลกหลายเล่ม ที่ก็มีการเอ่ยถึงในเรื่องราวอยู่แล้ว รวมถึงการเปรียบเปรย การอุปมาอุปไมยที่ละเอียดจนเห็นภาพ การเล่นกับคำและความหมายของประโยค เรียกว่าไม่อาจอ่านทีเดียวแล้วผ่านความรู้สึกไปได้ง่ายๆ

                นี่คือนิยายจากผู้หญิงที่อาจเรียกได้ว่าผู้เขียนใช้ชีวิตของเธอสร้างสรรค์ขึ้นมา มันทั้งดูงดงาม รวดร้าว แตกสลาย และสะท้อนความบอบบางของชีวิต ออกมาได้อย่างเหลือเชื่อ จนไม่ควรมีใครไปทำลายความไร้เดียงสาของเด็กสาวเหล่านี้ไป เพื่อวันหนึ่งข้างหน้าพวกเธอจะได้เติบโตขึ้นมาอย่างที่ควรจะเป็น และงดงามยิ่งกว่าเดิม

"หลินอี้หาน" นักเขียนสาววัย 26 ปีจากเมืองไถหนาน ผู้หลงใหลการอ่านวรรณกรรมมาตั้งแต่เด็ก ความฝันของเธอคือการเขียนนิยาย และพัฒนาจากหนอนหนังสือสู่คนที่มีความรู้ จากคนที่มีความรู้กลายเป็นผู้มีปัญญา อย่างที่ เคนซาบุโระ โอเอะ นักเขียนชั้นครูชาวญี่ปุ่นได้กล่าวเอาไว้

 เธอตัดสินใจจากโลกนี้ไปเมื่อปี 2017 หลังจากเขียนนิยายเล่มนี้เสร็จแล้ว ผลงานของเธอจึงถูกตีความไปมากมาย โดยเชื่อมโยงถึงโศกนาฏกรรมในนิยายว่านั่นคือเรื่องจริงที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตของเธอ ไม่ว่าข้อเท็จจริงจะเป็นอย่างไร ก็ปฏิเสธได้ยากว่าตัวหนังสือของหลินอี้หานนั้นนำเสนอประสบการณ์และภาวะทางจิตใจของตัวละครได้อย่างทรงพลังและชวนโหยไห้ ที่สำคัญยังเป็นการเขียนด้วยอรรถรสแบบเดียวกับงานวรรณกรรมชั้นดีอย่างที่เธอตั้งใจมาตลอดชีวิต