หุ่นไล่กา

นี่คือรวมเรื่องสั้นในรอบทศวรรษของ "ไพฑูรย์ ธัญญา" นักเขียนรางวัลซีไรต์ ปี 2530 จากเรื่องสั้นในชุด "ก่อกองทราย" ซึ่งเป็นผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์มากว่า 45 ครั้ง ซึ่งในเวลานั้นพฤติกรรมของคนในสังคมยังไม่ได้สื่อสารกันอย่างรวดเร็ว จนบัดนี้สังคมเปลี่ยนไปเป็น "สังคมก้มหน้า" สังคมเสมือนจริงที่ผู้คนห่างไกลกันมากขึ้น ท่ามกลางระบบสื่อสารที่รวดเร็วถึงกันและกันตลอดเวลา สิ่งเหล่านี้ย่อมเปลี่ยนแปลงความเชื่อ ค่านิยม อุดมการณ์ อัตลักษณ์ตัวตน ให้เราต่างไปจากเดิมจนไม่เหลือเค้ารอย สิ่งที่เคยเชื่อมั่นไม่ว่าจะเป็นความดี ความหมาย ความผูกพันในฐานะคนในสังคม ในชาติ ต่างหวั่นไหวสั่นคลอน สับสน ความลวง-ความจริงกลายเป็นเรื่องเดียวกันหรือสลับทางกันในหลายคราว จนทำให้สิ่งนี้ถูกเรียกว่า "โรคแห่งยุคสมัย" 

"หุ่นไล่กา" อาจเป็นทั้งภาพความจริงและความลวงที่มนุษย์สร้างขึ้น เป็นอุบายสากลที่ทุกภูมิภาคของโลกสมมุติและผลิตขึ้น เหมือนอย่างการสถาปนาสิ่งต่างๆ ขึ้นมาเพื่อให้ความหมายในเชิงเคารพ ยำเกรง อาจไม่ต่างไปจากกฎหมาย การปกครอง จารีตประเพณี และอื่นๆ อีกมากมาย รวมเรื่องสั้นเล่มนี้จึงอาจยั่วล้อต่อวิถีสมัยใหม่ ระบอบปกครองประชาธิปไตยที่สถาปนาความเปล่ากลวงจากคนกลุ่มต่างๆ ในสังคมจริง การสัปยุทธ์จึงระบาดไปบนท้องถนน ในทุ่งนา ในสมรภูมิชายแดน การนับถือความทันสมัยในโลกที่เงินทุนเป็นใหญ่ ทั้งนี้สังคมได้มอบหมายให้นักเขียนสามารถสร้างเสริมสิ่งต่างๆ ให้ดูมีชีวิตและดูจะยังมีความหวัง หากสิ่งนั้นสถาปนาขึ้นมาแล้วมีความสมจริง "หุ่นไล่กา" ย่อมจะเป็นตัวแทนสิ่งต่างๆ ได้มากมาย อยู่ที่การเติมเต็มและตีความของผู้อ่านโดยแท้