หยามเหยียด

หยามเหยียด นวนิยายฉายภาพสะท้อนความคิดและความรู้สึกของมนุษย์ผู้ติดบ่วงความรักและถลำลึกจนติดกับดักในโลกทุนนิยม ลักษณะการใช้ภาษาของ อัลแบร์โต โมราเวีย ที่ละเอียดอ่อน ซับซ้อนและตอกย้ำ รวมทั้งชั้นเชิงการควบคุมอารมณ์ของเรื่องเล่าจนเรารู้สึกเหมือนโดนตรึงอยู่กับความเย็นเยียบนิ่งชาตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าสุดท้าย

หยามเหยียด ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1954 หนังสือเล่มนี้คือบทบันทึกความปวดร้าวของชายหนุ่มผู้ทุรนทุรายอยู่กับความพยายามเพื่อค้นหาสาเหตุที่ทำให้ความรักแปรเปลี่ยนเป็นความเหยียดหยามอย่างไร้ทางเยียวยา คือเรื่องราวของชายผู้ขลาดเขลาต่อโลกใหม่แห่งวัตถุนิยม โลกที่ทำให้เขาหลงทาง ทำร้ายตนเองและคนที่เขารักอย่างไม่รู้ตัว นี่คือนวนิยายที่สะท้อนชีวิตจริงส่วนหนึ่งของผู้เขียน

อัลแบร์โต โมราเวีย (1907-1990) นักเขียนชาวอิตาลีผู้นิยามตัวเองว่าเป็นบุรุษแห่งตัวอักษร โมราเวียมักนำเสนอสภาวะความไม่มั่นคงของมนุษย์ โดยเฉพาะความสั่นคลอนในจิตใจของชนชั้นกลางหลังสงคราม ตีแผ่ประเด็นคำถามต่ออำนาจทุนนิยมและพยายามเชื้อเชิญให้ผู้อ่านค้นหาความหมายของเพศสัมพันธ์และสถานะที่แท้จริงของผู้หญิง ในสังคมวรรณกรรม เขาคืออดีตประธานสมาพันธ์นักเขียนนานาชาติหรือ PEN International และเจ้าของรางวัล Strega Prize ประจำปี ค.ศ. 1952