มิสเตอร์เมอร์เซเดส : Mr. Mercedes

เมื่อล้อหนาทรงพลังของยนตรกรรมยุโรปย่ำขยี้ลงไปบนเนื้อหนังและกระดูก ใครบางคนเสียวกระสันจนถึงขีดสุด

 

...ทุกวันนี้ผมยังนึกถึงเสียงกระแทกที่เกิดขึ้นตอนที่รถพุ่งชนคนพวกนั้นอยู่เลย เสียงบดขยี้ รถที่กระดอนขณะวิ่งทับไปบนร่างของคนเหล่านั้น...ตอนที่เห็นในหนังสือพิมพ์ว่าเหยื่อของผมคนหนึ่งเป็นเด็กทารก ผมปลื้มสุดๆ!! ... แม่ของเด็กก็เสร็จผมด้วย! เละเป็นแยมสตรอว์แบร์รี่อยู่ในถุงนอน! เร้าใจชะมัดใช่ไหมล่ะ

เช้าหมอกจัดวันหนึ่งในเดือนเมษายน คนตกงานจำนวนมากยืนเข้าแถวเพื่อรอโอกาสอันริบหรี่อยู่หน้าหอประชุม มีผู้คนทุกเพศทุกวัย มีกระทั่งแม่ลูกอ่อนที่ต้องหอบหิ้วลูกมาต่อแถวด้วย ตอนนั้นเองที่ทุกคนได้ยินเสียงเครื่องยนต์ขนาด ๑๒ สูบลั่นขึ้น ก่อนที่เมอร์เซเดสเบนซ์ SL ๕๐๐ จะพุ่งเข้ามาด้วยจุดมุ่งหมายที่จะบดขยี้คนให้มากที่สุด

 

หลังเกิดเหตุหลายเดือน บิล ฮอดเจส เจ้าหน้าที่ตำรวจเกษียณ ได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง เนื้อหาในจดหมายเล่าถึงเรื่องราววันเกิดเหตุ คนที่ส่งมันมาคือผู้อยู่หลังพวงมาลัยในวันนั้น

 

เบรดี้ ฮาร์ทส์ฟิลด์ ทำงานเป็นช่างซ่อมคอมพิวเตอร์ ว่างๆเขาหารายได้เสริมโดยการขายไอศกรีม แต่จริงๆแล้วสิ่งที่เขาหลงใหลที่สุด ซ่อนตัวอยู่ในห้องใต้ดินที่บ้าน จมดิ่งอยู่กับอุปกรณ์ เครื่องไม้เครื่องมือ และความคิดอันยิ่งใหญ่ในหัว

 

เมอร์เซเดสสีเทาทำได้แค่แปดศพ เบรดี้ต้องการมากกว่านั้น มากกว่านั้นมากๆ

เต็มอิ่ม...น่าประหลาดใจและแสนมีชีวิตชีวา
—The New York Times

 

ผลงานสุดคลาสสิคของคิง ขนลุกสุดๆ ตัวละครก็จริงมากจนเราถอนตัวไม่ขึ้น นี่คือเรื่องราวที่หักมุมจนเราตั้งตัวแทบไม่ทัน
—Associated Press

 

คือการถ่ายทอดเรื่องราวและตัวละครผ่านความงดงามของการเขียนแบบคิง น่าอ่านและลึกล้ำ ทุกคนควรอ่าน!
—Washington Post

 

คิงสร้างเบรดี้ได้น่าขนลุกสุดๆ เขาคือปีศาจในคราบของคนธรรมดา เขาสร้างความหมายใหม่ให้คำว่า “เลว”
—Publisher’s Weekly

 

มืดมนอย่างแสนงาม ทั้งเดาไม่ออกและเพลิดเพลินใจไปพร้อมๆกัน
—Kirkus