ฝากความคิดถึงไปกับตู้โทรศัพท์แห่งสายลม

"กาลเวลาอาจผ่านไป แต่ความกรงจำถึงคนที่เรารักไม่เคยแก่เลย มีแต่เราเท่านั้นที่แก่"

นวนิยายชาบซึ้ง ประกับใจ ไม่อาจลืมเลือน ที่ได้รับแรงบันตาลใจจากเรื่องจริงเราทุกคนล้วนมีอะไรบาอย่ามจะบอกคนที่เราสูญเสียไป...
มีตู้โทรศัพท์ที่เลิกใช้แล้วหนึ่งตั้งอยู่ในสวนบนเนินขาที่มีลมพัดแรงในญี่ปุ่น จากตรงนี้มองเห็นทะเลได้
เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ผู้คนเดีนทมมาเยือนตู้โทรศัพท์ตู้นี้เพื่อยกหูโทรศัพท์ขึ้น
และพูดฝากสายลมให้นำข้อความของพวกขไปบอกคนรักที่ไม่ได้อยู่กับพวกเขาอีกต่อไป
มื่อยูอิสูญเสียผู้เป็นแม่กับลูกสาวในเหตุการณ์สึนามิ เธอสงสัยว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างไร
แล้ววันหนึ่งเธอก็ได้ยินเรื่องตู้โทรศัพท์นี้ จึงตัดสินใจเดินทามไปที่นั่นเพื่อพูดกับคนที่เธอรักมากที่สุด
แต่ยามที่คุณสูญเสียทุกอย่าง คำพูดที่ถูกต้องเหมาะสมอาจเป็นสิ่งที่หายากที่สุด...
แล้วยูอิก็เจอทาเศชิ สามีที่สูญเสียภรรยาของเขาไป
และลูกสาวของเขาที่ไม่ยอมพูดอะไรอีกเลยหลังการสูญเสียขอมพวกเขา
สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ไปจะทำห้หัวใจกณอบอุ่นแม้ในยามที่รู้สึกราวกับว่ากำลังแหลกสลาย...