เกาะแห่งเวลาที่เสียไป

"พยายามอย่าให้ความบ้าคลั่งของคนอื่นมาผลักดันให้เราทำสิ่งที่ไม่ใช่เรา​ ไม่ใช่เป้าหมายที่แท้จริงของเรา"

เพื่อนรักสองคนหลงทางในเหมืองแร่เก่า จู่ ๆ ตัวก็ลอยขึ้น แต่แทนที่จะชนเพดานอุโมงค์เหมืองแร่ กลับพุ่งออกจากภูเขาไฟ แล้วหล่นลงบนหาดทรายแห่งหนึ่งซึ่งเกลื่อนกลาดด้วยสิ่งของที่เรามักทำหาย เช่น ร่ม พวงกุญแจ กระเป๋าเงิน หมวก ฯลฯ 

ทั้งคู่อยู่บน เกาะแห่งเวลาที่เสียไป ซึ่งเป็นที่อยู่ของคนและสัตว์ที่หลงทาง รวมทั้งสิ่งของที่เราทำหาย บนเกาะแห่งนั้นเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า เพราะเป็นเวลาที่คนขี้เกียจหรือกวีปล่อยทิ้งไปขณะหาแรงบันดาลใจ 

บนเกาะนั้นมีทางกลับสู่โลก (เพราะเหตุนี้บางทีเราจึงพบคนหรือของที่หายไป) แต่ชีวิตบนเกาะแสนสบาย ไม่มีผู้ใหญ่คอยบอกให้ทำโน่นทำนี่ เด็กจำนวนมากจึงไม่ยอมกลับ แม้ว่าบนเกาะจะมีมนุษย์กินคนก็ตาม แต่สุดท้าย ด้วยเหตุผลสำคัญบางประการ เด็กๆ ผู้กล้าของเราบางคนยอมทิ้งเกาะกลับสู่โลกพร้อมกับภารกิจสำคัญ