ฟ้าบ่กั้น: วรรณกรรมแห่งฤดูกาลรวมเรื่องสั้นว่าด้วยความยากไร้และคับแค้นของสังคมไทย

"ใช่ เราสมมติว่าเป็นของท่าน แต่ความจริงก็ไม่ใช่ทีเดียวแต่เพราะท่านเป็นคนมีบุญญาบารมีมาก เราจึงเทิดทูนให้ท่านเป็นเจ้าของทุกสิ่งทุกอย่าง แม้คนธรรมดาสามัญอย่างฉันอย่างอินถานี้เป็นเสมือนสมบัติของท่านเรียกว่าเป็นไพร่ฟ้า ข้า-แผ่นดิน"

"ฟ้านี้กานาย?"
แหงนหน้าขรุขระขึ้นมองความเวิ้งว้างเหนือศีรษะ

"ใช่ อินถา ฟ้านี้แหละ แต่ความจริงท่านขึ้นไปอยู่จริงๆ ไม่ได้หรอกแต่เพราะท่านเป็นคนมีบุญ เราจึงสมมติให้ท่านเป็นเจ้าแผ่นฟ้าแผ่นดิน"