เชิญร่ำสุรา เล่ม 2

เจ้าก้าวเข้ามาในถิ่นของข้าทีละก้าว
ปล่อยให้ข้าหยั่งเชิงเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า
จุดประสงค์ก็เพื่อค่ำคืนนี้ เพื่อลงเรือลำเดียวกับเข้า
เซียวฉือเหย่โน้มตัวไปข้างหน้าช้าๆ สายตาเย็นชา
แต่หากคืนนี้ข้าสืบไม่ได้ว่าผู้บงการเบื้องหลังคือ...
ไม่ล่วงรู้จุดประสงค์ของเจ้า เจ้าก็จะเหยียบข้าลงไป
อย่างแท้จริง ใช้ข้าเป็นแท่นเพื่อก้าวขึ้นไปใช่หรือไม่
เจ้าเป็นหมาป่าจมูกไว เสิ่นเจ๋อชวนพูด
ไฉนจึงพูดเหมือนตัวเองน่าสงสารเช่นนั้นเล่า
หากข้ามิใช่ข้า เจ้าไม่มีทางเปิดโอกาสให้ข้าเหยียบย่าง
เข้ามา พวกเราจะไม่มีแม้กระทั่งการสนทนากันด้วยซ้ำ
เจ้ากับข้าเป็นคนประเภทนี้แหละ แทนที่จะมาคาดคั้นข้า
ไยจึงไม่ถามตัวเจ้าเองดูก่อนเล่า
เซียวฉือเหย่พูด เจ้าต่างหากที่เป็นสารเลว
เสิ่นเจ๋อชวนตอบ สารเลวที่มีเป้าหมายเดียวกันหาไม่ง่ายนะ
เซียวฉือเหย่ไม่อ้อมค้อมกับเขาอีก ตรงเข้าประเด็น
บัดนี้เป็นเจ้าที่ต้องการยืมอำนาจข้า ทว่าการเป็น
พันธมิตรก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนบางอย่างจึงจะสำเร็จได้
พวกเรามีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน เสิ่นเจ๋อชวนตอบ