ไม่ใช่บทกวี เพียงการปลอมแปลงที่พอจะมีฝีมืออยู่บ้าง

วิวัฒน์เขียนอะไรก็กลายเป็นความมืด... โลกที่วิวัฒน์ถ่ายทอดนั้นถือเรือนร่างอย่างดาวเคราะห์สีหม่น ห่มกายด้วยผืนผ้าที่ถักทอจากความเจ็บปวด ปักลวดลายด้วยแผลเป็นที่กลับสดใหม่ได้เสมอในทุกโอกาสเหมาะ เสือกเท้าก้าวท่อนแท่นไปตามทางความโน้มถ่วงที่ล่อลวงทุกสิ่งลงสู่ใจกลางของวังวนแห่งความล่มสลายสีดำสนิท