ลึงค์คดี

ทำมือเป็นรูปต่างๆ เอาไปขวางการเดินทางของแสง ก่อเกิดเงามืดบนกำแพงหรือพื้นผิวใดๆ ก่อเกิดจินตนาการว่ารูปเงานั้นคือรูปร่างของสิ่งต่างๆ ใดๆ รูปร่างของเงาคือความบิดเบี้ยวของแสงคือสิ่งหลงเหลือจากการเดินทางของแสงที่ถูกขัดขวาง บทกวีเองก็เป็นเช่นนั้น แสงแห่งความรู้สึกนุกคิดสาดส่องออกมาจากจิตใจของกวี ผู้เขียนบัวกั้นมันด้วยภาษาที่ประดิษฐ์เป็นรูปร่างต่างๆ ก่อเกิดเป็นรูปลายความในใจต่างๆ สลักฝังบนแผ่นกระดาษ