ปลูกฝันไว้ในแผ่นดิน

ความสุขของคนเราไม่ได้ขึ้นอยู่กันสถานที่ว่าต้องใหญ่หรือเล็กสักหน่อย

 

มูริเอล บัณฑิตสาวจากในเมือง ได้รับการบรรจุเป็นครูที่โรงเรียนในหมู่บ้านเล็ก ๆ ตอนแรกเธอก็ก่นด่าโชคชะตาที่พาเธอมายังหมู่บ้านห่างไกลความเจริญแห่งนี้ แถมผู้คนยังไม่มีน้ำใจและไม่มีมารยาทตามแบบที่เธอเคยเรียนรู้มาจากในเมือง ก้าวแรกที่มาถึง

 

มูริเอลมองไม่เห็นความงามของชนบทแห่งนี้เลย เพราะมัวแต่ขุ่นมัวกับสิ่งที่ไม่สบอารมณ์ แต่ต่อมาเธอก็ค่อย ๆ รับรู้ว่า ที่แท้แล้วชาวบ้านที่นี่เพียงแต่ขี้อาย โดยเฉพาะกับคนจากในเมือง พวกเขาจึงเหมือนเย็นชา แต่เมื่อได้คุ้นเคยเธอก็เริ่มรู้ว่าพวกเขาล้วนแต่มีน้ำใจ แม้แต่ผู้ใหญ่บ้านซึ่งไม่ร่วมมือเมื่อเธอขอรายชื่อเด็ก ที่จริงก็เพียงเพราะเขาอายลายมือของตัวเอง

 

เมื่อเปิดใจและเข้าใจสิ่งที่ต้องเผชิญ มูริเอลก็เริ่มมีความหวังที่จะปลุกโรงเรียนแห่งนี้ขึ้นมาใหม่ จากโรงเรียนที่ถูกละเลย มูริเอลพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้พ่อแม่ส่งเด็กมาเรียนหนังสือ เธอเชื่อว่าการศึกษาจะช่วยให้ชีวิตดีขึ้นไม่ว่าโตขึ้นเด็กคนนั้นจะไปประกอบอาชีพอะไร เธอค่อยๆ ปรับปรุงโรงเรียนให้น่าเรียน ขอบริจาคหนังสือสำหรับเด็กจากเพื่อนๆ และจัดมุมหนังสือให้เด็กๆ มายืมไปอ่าน โดยได้รับความร่วมมืออย่างคาดไม่ถึงจากผู้ใหญ่หลายคนที่เธอเคยคิดว่าเขาไม่สนใจ ที่สำคัญเธอได้พบชายหนุ่มซึ่งคนในหมู่บ้านมองว่าเป็นคนไม่เอาไหน แปลกประหลาด แต่กลับเป็นคนอ่อนโยนและช่วยเธอสร้างความฝันให้เป็นจริง

 

จากที่มูริเอลคิดในวันแรกว่าจะอยู่ที่โรงเรียนนี้สักสองเดือนแล้วจะขอย้ายกลับ ก็กลายเป็นว่าที่นี่คือจุดเริ่มต้นชีวิตใหม่ของเธอ ชีวิตที่มีความฝัน และความมุ่งหวัง เป็นแรงผลักดัน